Przeczytajcię wierszyka o kotach: 

Bo koty są dobre na wszystko.
Na wszystko, co życie nam niesie.
Bo koty, to czułość i bliskość
na wiosnę, na lato, na jesień.

A zimą – gdy dzień już zbyt krótki
i chłodnym ogarnia nas cieniem,
to kot - Twój przyjaciel malutki
otuli Cię ciepłym mruczeniem

Kocie sprawy,

kocie życie,

kocie losy . . .

chyba więcej w moich wierszach nie pomieszczę,

ale serca jest dla kotów wciąż nie dosyć

i dlatego dalej piszę -

ciągle jeszcze.

DOM SZCZĘŚLIWYCH KOTÓW

Niemal założyć się jestem gotów,

bo wątpliwości moich to nie budzi,

że gdzie jest dom szczęśliwych kotów,

tam jest i dom szczęśliwych ludzi.

O MUZYCE

Wiem niewiele, lecz powiem, co wiem,

choć nie będzie to pewnie myśl złota:

Najpiękniejszą muzyką przed snem,
jest mruczenie szczęśliwego kota.

CZARNY KOT

Mówią, że czarny kot przynosi pecha.
Chciałem ten pogląd zbadać naukowo,
czy to wrodzona taka kocia cecha,
czy tylko ludzie plotą to i owo.

Sprawy nauki nie są w mojej gestii
a nad tą sprawą niejeden się trudzi,
więc poprosiłem o pomoc w tej kwestii
prócz czarnych kotów – grupę mądrych ludzi.

Badano temat z każdej chyba strony,
z punktu widzenia człowieka i kota
i został problem wciąż niewyjaśniony:
skąd u niektórych aż taka głupota.

I chociaż każdy miał teorię własną,
efekt dociekań był zgodny i szczery:
Pecha przynoszą – co stwierdzono jasno -
wyłącznie czarne ludzkie charaktery.

Kiedyś był kot bardzo mądry i stary

zawsze świat kotów chciał zmienić.

Koty mówiły że zginął ale on żył i

stwierdził ze smutkiem, ze to ludzkie plemię,
to Mu się jednak nie bardzo udało.
W tyle tworzenia Anioł pomocniczy
być może mieszał nie tak jak należy,
być może dodał za dużo goryczy,
albo surowiec nie całkiem był świeży...
W sumie rezultat był raczej dość mierny,
Pan kot chciał wszystkich uspokoić i stwarzać,
ale i tutaj wynik był mizerny,
bo się pospólstwo nie umiało skupić.
Cóż było robić? Kot zaczął na nowo
i postanowił coś lepszego stworzyć,
już wiedział: teraz nie wystarczy SŁOWO
bo do stwarzania trzeba się przyłożyć.
Więc - co najlepsze miał jeszcze w zapasie
zestawił zgrabnie, a gdy był już gotów,
tchnął iskrę życia i po jakimś czasie
stanęła przed Nim parka małych kotów.
I wnet weselej zrobiło się w Niebie,
a kot na Ziemie już prawie nie patrząc,
powiedział cicho i tylko do siebie:
- Może od tego należało zacząć?

Kotek

Miauczy kotek: miau!
- Coś ty, kotku, miał?
- Miałem ja miseczkę mleczka,
Teraz pusta jest miseczka,
A jeszcze bym chciał.

Wzdycha kotek: o!
- Co ci, kotku, co?
- Śniła mi się wielka rzeka,
Wielka rzeka, pełna mleka
Aż po samo dno.

Pisnął kotek: piii...
- Pij, koteczku, pij!
Skulił ogon, zmrużył ślipie,
Śpi - i we śnie mleczko chlipie,
Bo znów mu się śni.

Nie jestem Mickiewiczem, Tuwimem, czy Miłoszem,
w poezji się nie liczę i o to się nie proszę;
Lecz może w Kocim Raju coś takiego mnie spotka,
że przytuli się do mnie śliczna kotka-pieszczotka
i pomruczymy razem o tym, co było pierwsze:
moja miłość do kotów, czy moje do kotów tensknoty.

Kot w pustym mieszkaniu

Umrzeć - tego nie robi się kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać się między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci.

Słychać kroki na schodach,
ale to nie te.
Ręka, co kładzie rybę na talerzyk,
także nie ta, co kładła.

Coś się tu nie zaczyna
w swojej zwykłej porze.
Coś się tu nie odbywa
jak powinno.
Ktoś tutaj był i był,
a potem nagle zniknął
i uporczywie go nie ma.

Do wszystkich szaf się zajrzało.
Przez półki przebiegło.
Wcisnęło się pod dywan i sprawdziło.
Nawet złamało zakaz
i rozrzuciło papiery.
Co więcej jest do zrobienia.
Spać i czekać.

Niech no on tylko wróci,
niech no się pokaże.
Już on się dowie,
że tak z kotem nie można.
Będzie się szło w jego stronę
jakby się wcale nie chciało,
pomalutku,
na bardzo obrażonych łapach.
I żadnych skoków pisków na początek.

Kot

Ja mam pana Tuwima w futrze
kiedy się przeciągam wzdłuż
czuję jego palce
wyprężone na grzbiecie

on - w mięśniach moich nóg
kroczy ciszej
niż okrągły księżyc
po przyczajonym niebie

nie płoszmy gałęzi
wiatr
trzepocze nam w pysku,
skrzydłem głupiego wróbla

oblizuję wąs
z ciepłej krwi
zmrużony - śpiewam hymn
o dobrym pisarzu.

pobrano wiersze ze strony koty, kotki, koteczki

Film o niesamowitym kotku

                   ,,Koty są do wszystkiego zdolne''

        Tak! Pianino obejrzyj do końca!






Tak koty mają swoje świetne strony ale czasem robią tak:

Tak to prawda koty są także uzdolnione do fikania, skakania ,biegania ale najlepsze jest to że po prostu są.